# Matins _Triduum (Holy Thursday, Matins—Holy Saturday, None) _ _Originally from /hours/office-2/la/matins/_ ## Introduction _The Our Father, Hail Mary, and Apostles’ Creed are prayed silently._ Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen. Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen. Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen. ## Psalmody **Psalm 1** Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit: Sed in lege Dómini volúntas eius, * et in lege eius meditábitur die ac nocte. Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo: Et fólium eius non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur. Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ. Ídeo non resúrgent ímpii in iudício: * neque peccatóres in concílio iustórum. Quóniam novit Dóminus viam iustórum: * et iter impiórum períbit. _The Glory Be is omitted._ **Psalm 2** Quare fremuérunt gentes: * et pópuli meditáti sunt inánia? Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum * advérsus Dóminum, et advérsus Christum eius. Dirumpámus víncula eórum: * et proiciámus a nobis iugum ipsórum. Qui hábitat in cælis, irridébit eos: * et Dóminus subsannábit eos. Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos. Ego autem constitútus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum eius, * prǽdicans præcéptum eius. Dóminus dixit ad me: * Fílius meus es tu, ego hódie génui te. Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, * et possessiónem tuam términos terræ. Reges eos in virga férrea, * et tamquam vas fíguli confrínges eos. Et nunc, reges, intellégite: * erudímini, qui iudicátis terram. Servíte Dómino in timóre: * et exsultáte ei cum tremóre. Apprehéndite disciplínam, nequándo irascátur Dóminus, * et pereátis de via iusta. Cum exárserit in brevi ira eius: * beáti omnes qui confídunt in eo. _The Glory Be is omitted._ **Psalm 3** Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me. Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius. Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum. Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo. Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me. Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus. Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti. Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua. _The Glory Be is omitted._ **Psalm 7** Dómine, Deus meus, in te sperávi: * salvum me fac ex ómnibus persequéntibus me, et líbera me. Nequándo rápiat ut leo ánimam meam, * dum non est qui rédimat, neque qui salvum fáciat. Dómine, Deus meus, si feci istud, * si est iníquitas in mánibus meis: Si réddidi retribuéntibus mihi mala, * décidam mérito ab inimícis meis inánis. Persequátur inimícus ánimam meam, et comprehéndat, et concúlcet in terra vitam meam, * et glóriam meam in púlverem dedúcat. Exsúrge, Dómine, in ira tua: * et exaltáre in fínibus inimicórum meórum. Et exsúrge, Dómine, Deus meus, in præcépto quod mandásti: * et synagóga populórum circúmdabit te. Et propter hanc in altum regrédere: * Dóminus júdicat pópulos. Júdica me, Dómine, secúndum justítiam meam, * et secúndum innocéntiam meam super me. Consumétur nequítia peccatórum, et díriges justum, * scrutans corda et renes, Deus. Justum adjutórium meum a Dómino, * qui salvos facit rectos corde. Deus judex justus, fortis, et pátiens: * numquid iráscitur per síngulos dies? Nisi convérsi fuéritis, gládium suum vibrábit: * arcum suum teténdit, et parávit illum. Et in eo parávit vasa mortis: * sagíttas suas ardéntibus effécit. Ecce, partúriit injustítiam: * concépit dolórem, et péperit iniquitátem. Lacum apéruit, et effódit eum: * et íncidit in fóveam quam fecit. Convertétur dolor ejus in caput ejus: * et in vérticem ipsíus iníquitas ejus descéndet. Confitébor Dómino secúndum justítiam ejus: * et psallam nómini Dómini altíssimi. _The Glory Be is omitted._ **Psalm 20** Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: * ‡ et super salutáre tuum exsultábit veheménter. Desidérium cordis eius tribuísti ei: * et voluntáte labiórum eius non fraudásti eum. Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: * posuísti in cápite eius corónam de lápide pretióso. Vitam pétiit a te: * et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi. Magna est glória eius in salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum. Quóniam dabis eum in benedictiónem in sǽculum sǽculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo. Quóniam rex sperat in Dómino: * et in misericórdia Altíssimi non commovébitur. Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt. Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis. Fructum eórum de terra perdes: * et semen eórum a fíliis hóminum. Quóniam declinavérunt in te mala: * cogitavérunt consília, quæ non potuérunt stabilíre. Quóniam pones eos dorsum: * in relíquiis tuis præparábis vultum eórum. Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: * cantábimus et psallémus virtútes tuas. _The Glory Be is omitted._ **Psalm 34** Iúdica, Dómine, nocéntes me, * expúgna impugnántes me. Apprehénde arma et scutum: * et exsúrge in adiutórium mihi. Effúnde frámeam, et conclúde advérsus eos, qui persequúntur me: * dic ánimæ meæ: Salus tua ego sum. Confundántur et revereántur, * quæréntes ánimam meam. Avertántur retrórsum, et confundántur * cogitántes mihi mala. Fiant tamquam pulvis ante fáciem venti: * et Ángelus Dómini coárctans eos. Fiat via illórum ténebræ et lúbricum: * et Ángelus Dómini pérsequens eos. Quóniam gratis abscondérunt mihi intéritum láquei sui: * supervácue exprobravérunt ánimam meam. Véniat illi láqueus, quem ignórat: et cáptio, quam abscóndit, apprehéndat eum: * et in láqueum cadat in ipsum. Ánima autem mea exsultábit in Dómino: * et delectábitur super salutári suo. Ómnia ossa mea dicent: * Dómine, quis símilis tibi? Erípiens ínopem de manu fortiórum eius: * egénum et páuperem a diripiéntibus eum. Surgéntes testes iníqui, * quæ ignorábam interrogábant me. Retribuébant mihi mala pro bonis: * sterilitátem ánimæ meæ. Ego autem cum mihi molésti essent, * induébar cilício. Humiliábam in ieiúnio ánimam meam: * et orátio mea in sinu meo convertétur. Quasi próximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacébam: * quasi lugens et contristátus, sic humiliábar. Et advérsum me lætáti sunt, et convenérunt: * congregáta sunt super me flagélla, et ignorávi. Dissipáti sunt, nec compúncti, tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne: * frenduérunt super me déntibus suis. Dómine, quando respícies? * restítue ánimam meam a malignitáte eórum, a leónibus únicam meam. Confitébor tibi in ecclésia magna, * in pópulo gravi laudábo te. Non supergáudeant mihi qui adversántur mihi iníque: * qui odérunt me gratis et ánnuunt óculis. Quóniam mihi quidem pacífice loquebántur: * et in iracúndia terræ loquéntes, dolos cogitábant. Et dilatavérunt super me os suum: * dixérunt: Euge, euge, vidérunt óculi nostri. Vidísti, Dómine, ne síleas: * Dómine, ne discédas a me. Exsúrge et inténde iudício meo: * Deus meus, et Dóminus meus in causam meam. Iúdica me secúndum iustítiam tuam, Dómine, Deus meus, * et non supergáudeant mihi. Non dicant in córdibus suis: Euge, euge, ánimæ nostræ: * nec dicant: Devorávimus eum. Erubéscant et revereántur simul, * qui gratulántur malis meis. Induántur confusióne et reveréntia * qui magna loquúntur super me. Exsúltent et læténtur qui volunt iustítiam meam: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus qui volunt pacem servi eius. Et lingua mea meditábitur iustítiam tuam, * tota die laudem tuam. _The Glory Be is omitted._ **Psalm 68** Salvum me fac, Deus: quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam. ‡ Infíxus sum in limo profúndi: * et non est substántia. Veni in altitúdinem maris: * et tempéstas demérsit me. Laborávi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ: * defecérunt óculi mei, dum spero in Deum meum. Multiplicáti sunt super capíllos cápitis mei, * qui odérunt me gratis. Confortáti sunt qui persecúti sunt me inimíci mei iniúste: * quæ non rápui, tunc exsolvébam. Deus, tu scis insipiéntiam meam: * et delícta mea a te non sunt abscóndita. Non erubéscant in me qui exspéctant te, Dómine, * Dómine virtútum. Non confundántur super me * qui quǽrunt te, Deus Israël. Quóniam propter te sustínui oppróbrium: * opéruit confúsio fáciem meam. Extráneus factus sum frátribus meis, * et peregrínus fíliis matris meæ. Quóniam zelus domus tuæ comédit me: * et oppróbria exprobrántium tibi cecidérunt super me. Et opérui in ieiúnio ánimam meam: * et factum est in oppróbrium mihi. Et pósui vestiméntum meum cilícium: * et factus sum illis in parábolam. Advérsum me loquebántur, qui sedébant in porta: * et in me psallébant qui bibébant vinum. Ego vero oratiónem meam ad te, Dómine: * tempus benepláciti, Deus. In multitúdine misericórdiæ tuæ exáudi me, * in veritáte salútis tuæ: Éripe me de luto, ut non infígar: * líbera me ab iis, qui odérunt me, et de profúndis aquárum. Non me demérgat tempéstas aquæ, neque absórbeat me profúndum: * neque úrgeat super me púteus os suum. Exáudi me, Dómine, quóniam benígna est misericórdia tua: * secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum réspice in me. Et ne avértas fáciem tuam a púero tuo: * quóniam tríbulor, velóciter exáudi me. Inténde ánimæ meæ, et líbera eam: * propter inimícos meos éripe me. Tu scis impropérium meum, et confusiónem meam, * et reveréntiam meam. In conspéctu tuo sunt omnes qui tríbulant me: * impropérium exspectávit cor meum, et misériam. Et sustínui qui simul contristarétur, et non fuit: * et qui consolarétur, et non invéni. Et dedérunt in escam meam fel: * et in siti mea potavérunt me acéto. Fiat mensa eórum coram ipsis in láqueum, * et in retributiónes, et in scándalum. Obscuréntur óculi eórum ne vídeant: * et dorsum eórum semper incúrva. Effúnde super eos iram tuam: * et furor iræ tuæ comprehéndat eos. Fiat habitátio eórum desérta: * et in tabernáculis eórum non sit qui inhábitet. Quóniam quem tu percussísti, persecúti sunt: * et super dolórem vúlnerum meórum addidérunt. Appóne iniquitátem super iniquitátem eórum: * et non intrent in iustítiam tuam. Deleántur de libro vivéntium: * et cum iustis non scribántur. Ego sum pauper et dolens: * salus tua, Deus, suscépit me. Laudábo nomen Dei cum cántico: * et magnificábo eum in laude: Et placébit Deo super vítulum novéllum: * córnua producéntem et úngulas. Vídeant páuperes et læténtur: * quǽrite Deum, et vivet ánima vestra. Quóniam exaudívit páuperes Dóminus: * et vinctos suos non despéxit. Laudent illum cæli et terra, * mare et ómnia reptília in eis. Quóniam Deus salvam fáciet Sion: * et ædificabúntur civitátes Iuda. Et inhabitábunt ibi, * et hereditáte acquírent eam. Et semen servórum eius possidébit eam: * et qui díligunt nomen eius, habitábunt in ea. _The Glory Be is omitted._ **Psalm 77** Atténdite, pópule meus, legem meam: * inclináte aurem vestram in verba oris mei. Apériam in parábolis os meum: * loquar propositiónes ab inítio. Quanta audívimus et cognóvimus ea: * et patres nostri narravérunt nobis. Non sunt occultáta a fíliis eórum: * in generatióne áltera. Narrántes laudes Dómini, et virtútes ejus: * et mirabília ejus, quæ fecit. Et suscitávit testimónium in Jacob: * et legem pósuit in Israël. Quanta mandávit pátribus nostris nota fácere ea fíliis suis: * ut cognóscat generátio áltera. Fílii qui nascéntur, et exsúrgent, * et narrábunt fíliis suis. Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscántur óperum Dei: * et mandáta ejus exquírant. Ne fiant sicut patres eórum: * generátio prava et exásperans. Generátio, quæ non diréxit cor suum: * et non est créditus cum Deo spíritus ejus. Fílii Ephrem intendéntes et mitténtes arcum: * convérsi sunt in die belli. Non custodiérunt testaméntum Dei: * et in lege ejus noluérunt ambuláre. Et oblíti sunt benefactórum ejus: * et mirabílium ejus quæ osténdit eis. Coram pátribus eórum fecit mirabília in terra Ægýpti: * in campo Táneos. Interrúpit mare, et perdúxit eos: * et státuit aquas quasi in utre. Et dedúxit eos in nube diéi: * et tota nocte in illuminatióne ignis. Interrúpit petram in erémo: * et adaquávit eos velut in abýsso multa. Et edúxit aquam de petra: * et dedúxit tamquam flúmina aquas. Et apposuérunt adhuc peccáre ei: * in iram excitavérunt Excélsum in inaquóso. Et tentavérunt Deum in córdibus suis, * ut péterent escas animábus suis. Et male locúti sunt de Deo: * dixérunt: Numquid póterit Deus paráre mensam in desérto? Quóniam percússit petram, et fluxérunt aquæ: * et torréntes inundavérunt. Numquid et panem póterit dare, * aut paráre mensam pópulo suo? Ídeo audívit Dóminus, et dístulit: * et ignis accénsus est in Jacob, et ira ascéndit in Israël. Quia non credidérunt in Deo: * nec speravérunt in salutári ejus: Et mandávit núbibus désuper: * et jánuas cæli apéruit. Et pluit illis manna ad manducándum: * et panem cæli dedit eis. Panem Angelórum manducávit homo, * cibária misit eis in abundántia. Tránstulit Austrum de cælo: * et indúxit in virtúte sua Áfricum. Et pluit super eos sicut púlverem carnes: * et sicut arénam maris volatília pennáta. Et cecidérunt in médio castrórum eórum: * circa tabernácula eórum. Et manducavérunt, et saturáti sunt nimis, et desidérium eórum áttulit eis: * non sunt fraudáti a desidério suo. Adhuc escæ eórum erant in ore ipsórum: * et ira Dei ascéndit super eos. Et occídit pingues eórum, * et eléctos Israël impedívit. In ómnibus his peccavérunt adhuc: * et non credidérunt in mirabílibus ejus. Et defecérunt in vanitáte dies eórum: * et anni eórum cum festinatióne. Cum occíderet eos, quærébant eum: * et revertebántur, et dilúculo veniébant ad eum. Et rememoráti sunt quia Deus adjútor est eórum: * et Deus excélsus redémptor eórum est. Et dilexérunt eum in ore suo, * et lingua sua mentíti sunt ei. Cor autem eórum non erat rectum cum eo: * nec fidéles hábiti sunt in testaménto ejus. Ipse autem est miséricors, et propítius fiet peccátis eórum: * et non dispérdet eos. Et abundávit ut avérteret iram suam: * et non accéndit omnem iram suam: Et recordátus est quia caro sunt: * spíritus vadens et non rédiens. Quóties exacerbavérunt eum in desérto, * in iram concitavérunt eum in inaquóso? Et convérsi sunt, et tentavérunt Deum: * et Sanctum Israël exacerbavérunt. Non sunt recordáti manus ejus, * die qua redémit eos de manu tribulántis. Sicut pósuit in Ægýpto signa sua, * et prodígia sua in campo Táneos. Et convértit in sánguinem flúmina eórum: * et imbres eórum, ne bíberent. Misit in eos cœnomyíam, et comédit eos: * et ranam, et dispérdidit eos. Et dedit ærúgini fructus eórum: * et labóres eórum locústæ. Et occídit in grándine víneas eórum: * et moros eórum in pruína. Et trádidit grándini juménta eórum: * et possessiónem eórum igni. Misit in eos iram indignatiónis suæ: * indignatiónem, et iram, et tribulatiónem: immissiónes per ángelos malos. Viam fecit sémitæ iræ suæ, non pepércit a morte animábus eórum: * et juménta eórum in morte conclúsit. Et percússit omne primogénitum in terra Ægýpti: * primítias omnis labóris eórum in tabernáculis Cham. Et ábstulit sicut oves pópulum suum: * et perdúxit eos tamquam gregem in desérto. Et dedúxit eos in spe, et non timuérunt: * et inimícos eórum opéruit mare. Et indúxit eos in montem sanctificatiónis suæ: * montem, quem acquisívit déxtera ejus. Et ejécit a fácie eórum gentes: * et sorte divísit eis terram in funículo distributiónis. Et habitáre fecit in tabernáculis eórum: * tribus Israël. Et tentavérunt, et exacerbavérunt Deum excélsum: * et testimónia ejus non custodiérunt. Et avertérunt se, et non servavérunt pactum: * quemádmodum patres eórum convérsi sunt in arcum pravum. In iram concitavérunt eum in cóllibus suis: * et in sculptílibus suis ad æmulatiónem eum provocavérunt. Audívit Deus, et sprevit: * et ad níhilum redégit valde Israël. Et répulit tabernáculum Silo: * tabernáculum suum, ubi habitávit in homínibus. Et trádidit in captivitátem virtútem eórum: * et pulchritúdinem eórum in manus inimíci. Et conclúsit in gládio pópulum suum: * et hereditátem suam sprevit. Júvenes eórum comédit ignis: * et vírgines eórum non sunt lamentátæ. Sacerdótes eórum in gládio cecidérunt: * et víduæ eórum non plorabántur. Et excitátus est tamquam dórmiens Dóminus: * tamquam potens crapulátus a vino. Et percússit inimícos suos in posterióra: * oppróbrium sempitérnum dedit illis. Et répulit tabernáculum Joseph: * et tribum Éphraim non elégit. Sed elégit tribum Juda, * montem Sion quem diléxit. Et ædificávit sicut unicórnium sanctifícium suum in terra, * quam fundávit in sǽcula. Et elégit David, servum suum, et sústulit eum de grégibus óvium: * de post fœtántes accépit eum, Páscere Jacob, servum suum, * et Israël, hereditátem suam: Et pavit eos in innocéntia cordis sui: * et in intelléctibus mánuum suárum dedúxit eos. _The Glory Be is omitted._ **Psalm 78** Deus, venérunt gentes in hereditátem tuam, polluérunt templum sanctum tuum: * posuérunt Ierúsalem in pomórum custódiam. Posuérunt morticína servórum tuórum, escas volatílibus cæli: * carnes sanctórum tuórum béstiis terræ. Effudérunt sánguinem eórum tamquam aquam in circúitu Ierúsalem: * et non erat qui sepelíret. Facti sumus oppróbrium vicínis nostris: * subsannátio et illúsio his, qui in circúitu nostro sunt. Úsquequo, Dómine, irascéris in finem: * accendétur velut ignis zelus tuus? Effúnde iram tuam in gentes, quæ te non novérunt: * et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt: Quia comedérunt Iacob: * et locum eius desolavérunt. Ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum, cito antícipent nos misericórdiæ tuæ: * quia páuperes facti sumus nimis. Ádiuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: * et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum: Ne forte dicant in géntibus: Ubi est Deus eórum? * et innotéscat in natiónibus coram óculis nostris. Últio sánguinis servórum tuórum, qui effúsus est: * intróeat in conspéctu tuo gémitus compeditórum. Secúndum magnitúdinem brácchii tui, * pósside fílios mortificatórum. Et redde vicínis nostris séptuplum in sinu eórum: * impropérium ipsórum, quod exprobravérunt tibi, Dómine. Nos autem pópulus tuus, et oves páscuæ tuæ, * confitébimur tibi in sǽculum. In generatiónem et generatiónem * annuntiábimus laudem tuam. _The Glory Be is omitted._ **Psalm 82** Deus, quis símilis erit tibi? * Ne táceas, neque compescáris, Deus. Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt: * et qui odérunt te extulérunt caput. Super pópulum tuum malignavérunt consílium: * et cogitavérunt advérsus sanctos tuos. Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de gente: * et non memorétur nomen Israël ultra. Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul advérsum te testaméntum disposuérunt, tabernácula Idumæórum et Ismahelítæ: Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Ámalec: * alienígenæ cum habitántibus Tyrum. Étenim Assur venit cum illis: * facti sunt in adiutórium fíliis Lot. Fac illis sicut Mádian, et Sísaræ: * sicut Iabin in torrénte Cisson. Disperiérunt in Endor: * facti sunt ut stercus terræ. Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, * et Zébee, et Sálmana: Omnes príncipes eórum: * qui dixérunt: Hereditáte possideámus Sanctuárium Dei. Deus meus, pone illos ut rotam: * et sicut stípulam ante fáciem venti. Sicut ignis, qui combúrit silvam: * et sicut flamma combúrens montes: Ita persequéris illos in tempestáte tua: * et in ira tua turbábis eos. Imple fácies eórum ignomínia: * et quǽrent nomen tuum, Dómine. Erubéscant, et conturbéntur in sǽculum sǽculi: * et confundántur, et péreant. Et cognóscant quia nomen tibi Dóminus: * tu solus Altíssimus in omni terra. _The Glory Be is omitted._ **Psalm 104** Confitémini Dómino, et invocáte nomen ejus: * annuntiáte inter gentes ópera ejus. Cantáte ei, et psállite ei: * narráte ómnia mirabília ejus. Laudámini in nómine sancto ejus: * lætétur cor quæréntium Dóminum. Quǽrite Dóminum, et confirmámini: * quǽrite fáciem ejus semper. Mementóte mirabílium ejus, quæ fecit: * prodígia ejus, et judícia oris ejus. Semen Ábraham, servi ejus: * fílii Jacob, elécti ejus. Ipse Dóminus Deus noster: * in univérsa terra judícia ejus. Memor fuit in sǽculum testaménti sui: * verbi, quod mandávit in mille generatiónes: Quod dispósuit ad Ábraham: * et juraménti sui ad Isaac: Et státuit illud Jacob in præcéptum: * et Israël in testaméntum ætérnum: Dicens: Tibi dabo terram Chánaan, * funículum hereditátis vestræ. Cum essent número brevi, * paucíssimi et íncolæ ejus: Et pertransiérunt de gente in gentem, * et de regno ad pópulum álterum. Non relíquit hóminem nocére eis: * et corrípuit pro eis reges. Nolíte tángere christos meos: * et in prophétis meis nolíte malignári. Et vocávit famem super terram: * et omne firmaméntum panis contrívit. Misit ante eos virum: * in servum venúmdatus est Joseph. Humiliavérunt in compédibus pedes ejus, ferrum pertránsiit ánimam ejus * donec veníret verbum ejus. Elóquium Dómini inflammávit eum: * misit rex, et solvit eum; princeps populórum, et dimísit eum. Constítuit eum dóminum domus suæ: * et príncipem omnis possessiónis suæ: Ut erudíret príncipes ejus sicut semetípsum: * et senes ejus prudéntiam docéret. Et intrávit Israël in Ægýptum: * et Jacob áccola fuit in terra Cham. Et auxit pópulum suum veheménter: * et firmávit eum super inimícos ejus. Convértit cor eórum ut odírent pópulum ejus: * et dolum fácerent in servos ejus. Misit Móysen, servum suum: * Aaron, quem elégit ipsum. Pósuit in eis verba signórum suórum: * et prodigiórum in terra Cham. Misit ténebras, et obscurávit: * et non exacerbávit sermónes suos. Convértit aquas eórum in sánguinem: * et occídit pisces eórum. Édidit terra eórum ranas: * in penetrálibus regum ipsórum. Dixit, et venit cœnomyía: * et cínifes in ómnibus fínibus eórum. Pósuit plúvias eórum grándinem: * ignem comburéntem in terra ipsórum. Et percússit víneas eórum, et ficúlneas eórum: * et contrívit lignum fínium eórum. Dixit, et venit locústa, et bruchus, * cujus non erat númerus: Et comédit omne fænum in terra eórum: * et comédit omnem fructum terræ eórum. Et percússit omne primogénitum in terra eórum: * primítias omnis labóris eórum. Et edúxit eos cum argénto et auro: * et non erat in tríbubus eórum infírmus. Lætáta est Ægýptus in profectióne eórum: * quia incúbuit timor eórum super eos. Expándit nubem in protectiónem eórum: * et ignem ut lucéret eis per noctem. Petiérunt, et venit cotúrnix: * et pane cæli saturávit eos. Dirúpit petram et fluxérunt aquæ: * abiérunt in sicco flúmina; Quóniam memor fuit verbi sancti sui: * quod hábuit ad Ábraham, púerum suum. Et edúxit pópulum suum in exsultatióne, * et eléctos suos in lætítia. Et dedit illis regiónes géntium: * et labóres populórum possedérunt: Ut custódiant justificatiónes ejus, * et legem ejus requírant. _The Glory Be is omitted._ **Psalm 105** Confitémini Dómino, quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia ejus. Quis loquétur poténtias Dómini, * audítas fáciet omnes laudes ejus? Beáti, qui custódiunt judícium, * et fáciunt justítiam in omni témpore. Meménto nostri, Dómine, in beneplácito pópuli tui: * vísita nos in salutári tuo: Ad vidéndum in bonitáte electórum tuórum, ad lætándum in lætítia gentis tuæ: * ut laudéris cum hereditáte tua. Peccávimus cum pátribus nostris: * injúste égimus, iniquitátem fécimus. Patres nostri in Ægýpto non intellexérunt mirabília tua: * non fuérunt mémores multitúdinis misericórdiæ tuæ. Et irritavérunt ascendéntes in mare, * Mare Rubrum. Et salvávit eos propter nomen suum: * ut notam fáceret poténtiam suam. Et incrépuit Mare Rubrum, et exsiccátum est, * et dedúxit eos in abýssis sicut in desérto. Et salvávit eos de manu odiéntium: * et redémit eos de manu inimíci. Et opéruit aqua tribulántes eos: * unus ex eis non remánsit. Et credidérunt verbis ejus: * et laudavérunt laudem ejus. Cito fecérunt, oblíti sunt óperum ejus: * et non sustinuérunt consílium ejus. Et concupiérunt concupiscéntiam in desérto: * et tentavérunt Deum in inaquóso. Et dedit eis petitiónem ipsórum: * et misit saturitátem in ánimas eórum. Et irritavérunt Moysen in castris: * Aaron, sanctum Dómini. Apérta est terra, et deglutívit Dathan: * et opéruit super congregatiónem Abíron. Et exársit ignis in synagóga eórum * flamma combússit peccatóres. Et fecérunt vítulum in Horeb * et adoravérunt scúlptile. Et mutavérunt glóriam suam * in similitúdinem vítuli comedéntis fænum. Oblíti sunt Deum, qui salvávit eos, * qui fecit magnália in Ægýpto, mirabília in terra Cham: terribília in Mari Rubro. Et dixit ut dispérderet eos: * si non Móyses, eléctus ejus, stetísset in confractióne in conspéctu ejus: Ut avérteret iram ejus ne dispérderet eos: * et pro níhilo habuérunt terram desiderábilem: Non credidérunt verbo ejus, et murmuravérunt in tabernáculis suis: * non exaudiérunt vocem Dómini. Et elevávit manum suam super eos: * ut prostérneret eos in desérto: Et ut deíceret semen eórum in natiónibus: * et dispérgeret eos in regiónibus. Et initiáti sunt Beélphegor: * et comedérunt sacrifícia mortuórum. Et irritavérunt eum in adinventiónibus suis: * et multiplicáta est in eis ruína. Et stetit Phínees, et placávit: * et cessávit quassátio. Et reputátum est ei in justítiam: * in generatiónem et generatiónem usque in sempitérnum. Et irritavérunt eum ad aquas contradictiónis: * et vexátus est Móyses propter eos: quia exacerbavérunt spíritum ejus. Et distínxit in lábiis suis: * non disperdidérunt gentes, quas dixit Dóminus illis. Et commísti sunt inter gentes, et didicérunt ópera eórum: et serviérunt sculptílibus eórum: * et factum est illis in scándalum. Et immolavérunt fílios suos, * et fílias suas dæmóniis. Et effudérunt sánguinem innocéntem: * sánguinem filiórum suórum et filiárum suárum, quas sacrificavérunt sculptílibus Chánaan. Et infécta est terra in sanguínibus, et contamináta est in opéribus eórum: * et fornicáti sunt in adinventiónibus suis. Et irátus est furóre Dóminus in pópulum suum: * et abominátus est hereditátem suam. Et trádidit eos in manus géntium: * et domináti sunt eórum qui odérunt eos. Et tribulavérunt eos inimíci eórum, et humiliáti sunt sub mánibus eórum: * sæpe liberávit eos. Ipsi autem exacerbavérunt eum in consílio suo: * et humiliáti sunt in iniquitátibus suis. Et vidit, cum tribularéntur: * et audívit oratiónem eórum. Et memor fuit testaménti sui: * et pœnítuit eum secúndum multitúdinem misericórdiæ suæ. Et dedit eos in misericórdias * in conspéctu ómnium qui céperant eos. Salvos nos fac, Dómine, Deus noster: * et cóngrega nos de natiónibus: Ut confiteámur nómini sancto tuo: * et gloriémur in laude tua. Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * et dicet omnis pópulus: Fiat, fiat. _The Glory Be is omitted._ _Skip the rest, unless praying Lauds separately._ ## Prayer Réspice, quǽsumus, Dómine, super hanc famíliam tuam, pro qua Dóminus noster Jesus Christus non dubitávit mánibus tradi nocéntium, et crucis subíre torméntum: _The conclusion is prayed silently._ Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. Amen.